- rozrzutnik
- сущ.• мот• расточитель* * *♂ расточитель; мот+
marnotrawca, utracjusz
* * *мрасточи́тель; мотSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
rozrzutnik
Смотреть что такое "rozrzutnik" в других словарях:
rozrzutnik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. rozrzutnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek lekkomyślnie trwoniący dobra, wydający pieniądze, żyjący nieoszczędnie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozrzutnik II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozrzutnik — m III, D. a, N. rozrzutnikkiem 1. B.=D.; lm M. rozrzutnikicy, DB. ów «człowiek rozrzutny; utracjusz» Lekkomyślny rozrzutnik. 2. B.=M.; lm M. i «maszyna rolnicza do rozrzucania, wysiewania nawozów» Rozrzutnik wapna, obornika … Słownik języka polskiego
marnotrawca — m odm. jak ż II, DCMs. marnotrawcacy; lm M. marnotrawcacy, DB. marnotrawcaców «człowiek marnotrawny; rozrzutnik, utracjusz» Lekkomyślny marnotrawca … Słownik języka polskiego
